- ιεροσαλπιγκτής
- ἱεροσαλπιγκτής και ἱεροσαλπικτής, ὁ (Α)επιγρ. αυτός που σαλπίζει κατά τη θυσία («ὁ ἐπὶ τοῑς ἱεροῑς [τῇ σάλπιγγι χρώμενος] ἱεροσαλπιγκτήςἄμεινον δὲ τὸ ἱερὸς σαλπιγκτής, διαλυσάντων τοὔνομα», Πολυδ.).
Dictionary of Greek. 2013.
ιεροσαλπιγκτής
Look at other dictionaries:
ιερ(ο)- — α συνθετικό λέξεων τής Αρχαίας, Μεσαιωνικής και Νέας Ελληνικής με σημαντική παραγωγικότητα, που προσδίδει στο β συνθετικό τη σημασία «ιερός, θείος, άγιος, αφιερωμένος στον θεό». Επί πλέον, στη Νέα Ελληνική απαντά ως α συνθετικό όρων τής ανατομίας … Dictionary of Greek
ιεροσαλπιστής — ἱεροσαλπιστής, ὁ (Α) επιγρ. ο ιεροσαλπιγκτής* … Dictionary of Greek
